Η εμπιστοσύνη και η ελπίδα είναι εδώ!

Εμπιστοσύνη στη δύναμή μας, δύναμή μας το δίκιο μας, ελπίδα η μαζικότητα των αγώνων μας, η μαζικοποίηση των συνδικάτων μας! 

Αυτά είναι ορισμένα που έφεραν ξανά στο προσκήνιο οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις.

Όλα τα παραπάνω, τα τελευταία χρόνια και ειδικά μέσα στους εργαζόμενους, έχασαν την αξία τους και το νόημά τους, αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας τους, με αποκλειστική ευθύνη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που με πλαστές πλειοψηφίες και άλλους μηχανισμούς θέλουν να ηγούνται του συνδικαλιστικού κινήματος με μοναδικό τους σκοπό να είναι ο Δούρειος Ίππος των εργοδοτών, της κάθε κυβέρνησης και όλου αυτού του σάπιου συστήματος που εκφράζει το κεφάλαιο.

Στον αντίποδα όλων αυτών, όμως, υπάρχει τα τελευταία χρόνια το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, αλλά και δεκάδες άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις που ηγούνται της οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων, που συζήτησαν πλατιά μέσα στους χώρους δουλειάς για το νομοσχέδιο - έκτρωμα, που προετοίμασαν βήμα το βήμα την απάντηση των εργατών, την κλιμάκωση του αγώνα τους.

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση όλα αυτά. Χρειάστηκε σκληρή και οργανωμένη δουλειά, σχέδιο παρέμβασης σε κάθε χώρο, παίρνοντας υπόψη και οξυμένα προβλήματα κατά κλάδο και επιχείρηση.

Έγινε με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, έγινε με το να είμαστε κάθε στιγμή δίπλα σε κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο που είχαν έρθει αντιμέτωποι με το στυγνό πρόσωπο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. 

Έγινε με το να παλεύουμε με απεργίες και κινητοποιήσεις ενάντια σε αντεργατικούς νόμους και διατάξεις της κυβέρνησης. 

Έγινε γιατί δώσαμε μάχη υπερασπίζοντας τον χαρακτήρα των συνδικάτων κόντρα σε νόθους και εργοδότες, που ήθελαν τα σωματεία παραστάτες στην παρέλαση αντιλαϊκών μέτρων.

Το ότι το Εργατικό Κέντρο Πάτρας άλλαξε ρότα αυτά τα τρία χρόνια ανέδειξε νέες δυνατότητες, δημιούργησε νέα δεδομένα και ελπίδα στους εργαζόμενους και στα συνδικάτα τους. 

Οι συναδέλφισσες και συνάδελφοι της διοίκησης του ΕΚΠ που ηγήθηκαν όλης αυτής της προσπάθειας, που με θυσίες μπήκαν μπροστά και πρωταγωνίστησαν στους αγώνες και στην προετοιμασία του εργατικού κινήματος απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, είναι σήμερα μια γερή βάση. Μια γερή βάση που πατάει πάνω στη λειτουργία και δράση δεκάδων ζωντανών σωματείων, στη μαχητική τους παρέμβαση μέσα στους χώρους δουλειάς.

Για τρία χρόνια δεν αφήσαμε γιαπί, εργοστάσιο, σούπερ μάρκετ, εμπορικά καταστήματα, το λιμάνι, που δεν επισκεφτήκαμε, που δεν ακούστηκε η φωνή μας.

Αυτά τα τρία χρόνια σταθήκαμε δίπλα στην κοινωνία της πόλης μας, ηγηθήκαμε για λύσεις σε οξυμένα λαϊκά προβλήματα, ειδικά μέσα στην πανδημία, όπου συσπειρώνοντας 86 σωματεία και φορείς σε κοινό κείμενο απαιτήσαμε να ληφθούν όλα εκείνα τα μέτρα προστασίας από την πανδημία, αλλά και την ενίσχυση των δημόσιων δομών Υγείας της περιοχής μας. Σταθήκαμε δίπλα στα σωματεία - μέλη μας, στηρίζοντας αγώνες και κινητοποιήσεις σε κλάδους και επιχειρήσεις, και σε όποιον χρειάστηκε τη βοήθειά μας.

Δεν αφήσαμε ούτε στιγμή κανέναν μόνο του και καμία μόνη της. Προσπαθήσαμε, αγωνιστήκαμε, ματώσαμε και κερδίσαμε. Κερδίσαμε την εμπιστοσύνη και ζωντανέψαμε την ελπίδα στην καρδιά του εργαζόμενου. Γιατί ό,τι δεν καταφέρνουμε είναι ό,τι δεν ποθήσαμε πολύ, και εμείς εδώ ποθήσαμε πολύ και την εμπιστοσύνη και την ελπίδα για καλύτερες μέρες για μας και τα παιδιά μας.

Ακόμα και το μεσημέρι της 16ης Ιουνίου, όταν είχε τελειώσει η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία του Εργατικού Κέντρου, όταν οι πιο πολλοί είχαν χαλαρώσει και σκέφτονταν την επόμενη μέρα, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου μαζί με εκατοντάδες συναδέλφους δεν αφήσαμε να εξελιχθεί η απεργοσπασία που μεθοδεύτηκε στο λιμάνι της Πάτρας από τους εφοπλιστές και τα ντόπια τσιράκια τους. Βρεθήκαμε εκεί και περιφρουρήσαμε την απεργία. Κατάλαβαν πλέον ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα γνώριζαν και όπως τα ήθελαν.

Οι μεγάλες σε όγκο και παλμό απεργιακές κινητοποιήσεις στην Πάτρα μάς γεμίζουν δύναμη και αισιοδοξία για να συνεχίσουμε τον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο του αγώνα.

Στις 6 Μαΐου, γιορτάζοντας την Εργατική Πρωτομαγιά και στέλνοντας παράλληλα το πρώτο ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο - έκτρωμα. 

Στις 10 Ιουνίου, με την κατάθεση του νομοσχεδίου, συντελέστηκε στην Πάτρα η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία των τελευταίων ετών, που έδωσε πραγματική ανάσα σε χιλιάδες εργατοϋπάλληλους. 

Στις 16 Ιουνίου, και το πρωί και το απόγευμα, η απεργιακή συγκέντρωση και το συλλαλητήριο ήταν τέτοια σε όγκο που έστειλαν ένα καθαρό μήνυμα ότι το νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης είναι καταδικασμένο στη συνείδηση των εργαζομένων και θα δώσουμε μάχη για να μείνει στα χαρτιά, ότι το Εργατικό Κέντρο Πάτρας μαζί με τα σωματεία θα συνεχίσουμε τον αγώνα κλιμακώνοντας τη δράση μας και δημιουργώντας εστίες αντίστασης παντού.

Το πιο ενθαρρυντικό μήνυμα που πήραμε όμως ήταν η παρουσία νέων ανθρώπων, νέων εργαζομένων, που πήραν το βάπτισμα του πυρός με τη συμμετοχή τους στις απεργίες και στις συγκεντρώσεις. Από συγκέντρωση σε συγκέντρωση αυτός ο αριθμός ήταν αυξανόμενος, και αυτό μας δίνει δύναμη και πίστη να προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα.

Η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι της Πάτρας, είναι αυτή που μας δίνει τη δύναμη για να προχωρήσουμε. 

Η ελπίδα έρχεται μέσα από τους αγώνες και τη συνεχή πάλη. 

Η ελπίδα φάνηκε μέσα στο βλέμμα των νέων ανθρώπων που ήταν μαζί μας στους αγώνες και στις πορείες. Εμείς τους υποσχόμαστε ότι αυτοί οι αγώνες όχι μόνο δεν θα σταματήσουν, αλλά θα φουντώσουν. Ένα τέτοιο Εργατικό Κέντρο έχει ανάγκη σήμερα το εργατικό κίνημα στην πόλη μας, στήριγμα και συντονιστή της δράσης δεκάδων σωματείων, ενεργό και ζωντανό για να δυναμώσουν οι αγώνες μας, η οργάνωσή μας, τα συνδικάτα μας.

Ο δρόμος μας είναι δύσκολος και το γνωρίζουμε, αλλά αυτό μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο. Μας δίνει δύναμη, γιατί όπως είχε πει και ο Καζαντζάκης, «ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος, γιατί όταν όλα μοιάζουν εύκολα μάλλον σε έχει πάρει ο κατήφορος».

Δημήτρης ΜΑΡΜΟΥΤΑΣ
Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας