Η εμπιστοσύνη και η ελπίδα είναι εδώ!

Εμπιστοσύνη στη δύναμή μας, δύναμή μας το δίκιο μας, ελπίδα η μαζικότητα των αγώνων μας, η μαζικοποίηση των συνδικάτων μας! 

Αυτά είναι ορισμένα που έφεραν ξανά στο προσκήνιο οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στην Πάτρα και σε άλλες πόλεις.

Όλα τα παραπάνω, τα τελευταία χρόνια και ειδικά μέσα στους εργαζόμενους, έχασαν την αξία τους και το νόημά τους, αλλοιώθηκε ο χαρακτήρας τους, με αποκλειστική ευθύνη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που με πλαστές πλειοψηφίες και άλλους μηχανισμούς θέλουν να ηγούνται του συνδικαλιστικού κινήματος με μοναδικό τους σκοπό να είναι ο Δούρειος Ίππος των εργοδοτών, της κάθε κυβέρνησης και όλου αυτού του σάπιου συστήματος που εκφράζει το κεφάλαιο.

Στον αντίποδα όλων αυτών, όμως, υπάρχει τα τελευταία χρόνια το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, αλλά και δεκάδες άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις που ηγούνται της οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων, που συζήτησαν πλατιά μέσα στους χώρους δουλειάς για το νομοσχέδιο - έκτρωμα, που προετοίμασαν βήμα το βήμα την απάντηση των εργατών, την κλιμάκωση του αγώνα τους.

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση όλα αυτά. Χρειάστηκε σκληρή και οργανωμένη δουλειά, σχέδιο παρέμβασης σε κάθε χώρο, παίρνοντας υπόψη και οξυμένα προβλήματα κατά κλάδο και επιχείρηση.

Έγινε με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, έγινε με το να είμαστε κάθε στιγμή δίπλα σε κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο που είχαν έρθει αντιμέτωποι με το στυγνό πρόσωπο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. 

Έγινε με το να παλεύουμε με απεργίες και κινητοποιήσεις ενάντια σε αντεργατικούς νόμους και διατάξεις της κυβέρνησης. 

Έγινε γιατί δώσαμε μάχη υπερασπίζοντας τον χαρακτήρα των συνδικάτων κόντρα σε νόθους και εργοδότες, που ήθελαν τα σωματεία παραστάτες στην παρέλαση αντιλαϊκών μέτρων.

Το ότι το Εργατικό Κέντρο Πάτρας άλλαξε ρότα αυτά τα τρία χρόνια ανέδειξε νέες δυνατότητες, δημιούργησε νέα δεδομένα και ελπίδα στους εργαζόμενους και στα συνδικάτα τους. 

Οι συναδέλφισσες και συνάδελφοι της διοίκησης του ΕΚΠ που ηγήθηκαν όλης αυτής της προσπάθειας, που με θυσίες μπήκαν μπροστά και πρωταγωνίστησαν στους αγώνες και στην προετοιμασία του εργατικού κινήματος απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, είναι σήμερα μια γερή βάση. Μια γερή βάση που πατάει πάνω στη λειτουργία και δράση δεκάδων ζωντανών σωματείων, στη μαχητική τους παρέμβαση μέσα στους χώρους δουλειάς.

Για τρία χρόνια δεν αφήσαμε γιαπί, εργοστάσιο, σούπερ μάρκετ, εμπορικά καταστήματα, το λιμάνι, που δεν επισκεφτήκαμε, που δεν ακούστηκε η φωνή μας.

Αυτά τα τρία χρόνια σταθήκαμε δίπλα στην κοινωνία της πόλης μας, ηγηθήκαμε για λύσεις σε οξυμένα λαϊκά προβλήματα, ειδικά μέσα στην πανδημία, όπου συσπειρώνοντας 86 σωματεία και φορείς σε κοινό κείμενο απαιτήσαμε να ληφθούν όλα εκείνα τα μέτρα προστασίας από την πανδημία, αλλά και την ενίσχυση των δημόσιων δομών Υγείας της περιοχής μας. Σταθήκαμε δίπλα στα σωματεία - μέλη μας, στηρίζοντας αγώνες και κινητοποιήσεις σε κλάδους και επιχειρήσεις, και σε όποιον χρειάστηκε τη βοήθειά μας.

Δεν αφήσαμε ούτε στιγμή κανέναν μόνο του και καμία μόνη της. Προσπαθήσαμε, αγωνιστήκαμε, ματώσαμε και κερδίσαμε. Κερδίσαμε την εμπιστοσύνη και ζωντανέψαμε την ελπίδα στην καρδιά του εργαζόμενου. Γιατί ό,τι δεν καταφέρνουμε είναι ό,τι δεν ποθήσαμε πολύ, και εμείς εδώ ποθήσαμε πολύ και την εμπιστοσύνη και την ελπίδα για καλύτερες μέρες για μας και τα παιδιά μας.

Ακόμα και το μεσημέρι της 16ης Ιουνίου, όταν είχε τελειώσει η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία του Εργατικού Κέντρου, όταν οι πιο πολλοί είχαν χαλαρώσει και σκέφτονταν την επόμενη μέρα, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου μαζί με εκατοντάδες συναδέλφους δεν αφήσαμε να εξελιχθεί η απεργοσπασία που μεθοδεύτηκε στο λιμάνι της Πάτρας από τους εφοπλιστές και τα ντόπια τσιράκια τους. Βρεθήκαμε εκεί και περιφρουρήσαμε την απεργία. Κατάλαβαν πλέον ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα γνώριζαν και όπως τα ήθελαν.

Οι μεγάλες σε όγκο και παλμό απεργιακές κινητοποιήσεις στην Πάτρα μάς γεμίζουν δύναμη και αισιοδοξία για να συνεχίσουμε τον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο του αγώνα.

Στις 6 Μαΐου, γιορτάζοντας την Εργατική Πρωτομαγιά και στέλνοντας παράλληλα το πρώτο ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο - έκτρωμα. 

Στις 10 Ιουνίου, με την κατάθεση του νομοσχεδίου, συντελέστηκε στην Πάτρα η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία των τελευταίων ετών, που έδωσε πραγματική ανάσα σε χιλιάδες εργατοϋπάλληλους. 

Στις 16 Ιουνίου, και το πρωί και το απόγευμα, η απεργιακή συγκέντρωση και το συλλαλητήριο ήταν τέτοια σε όγκο που έστειλαν ένα καθαρό μήνυμα ότι το νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης είναι καταδικασμένο στη συνείδηση των εργαζομένων και θα δώσουμε μάχη για να μείνει στα χαρτιά, ότι το Εργατικό Κέντρο Πάτρας μαζί με τα σωματεία θα συνεχίσουμε τον αγώνα κλιμακώνοντας τη δράση μας και δημιουργώντας εστίες αντίστασης παντού.

Το πιο ενθαρρυντικό μήνυμα που πήραμε όμως ήταν η παρουσία νέων ανθρώπων, νέων εργαζομένων, που πήραν το βάπτισμα του πυρός με τη συμμετοχή τους στις απεργίες και στις συγκεντρώσεις. Από συγκέντρωση σε συγκέντρωση αυτός ο αριθμός ήταν αυξανόμενος, και αυτό μας δίνει δύναμη και πίστη να προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα.

Η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι της Πάτρας, είναι αυτή που μας δίνει τη δύναμη για να προχωρήσουμε. 

Η ελπίδα έρχεται μέσα από τους αγώνες και τη συνεχή πάλη. 

Η ελπίδα φάνηκε μέσα στο βλέμμα των νέων ανθρώπων που ήταν μαζί μας στους αγώνες και στις πορείες. Εμείς τους υποσχόμαστε ότι αυτοί οι αγώνες όχι μόνο δεν θα σταματήσουν, αλλά θα φουντώσουν. Ένα τέτοιο Εργατικό Κέντρο έχει ανάγκη σήμερα το εργατικό κίνημα στην πόλη μας, στήριγμα και συντονιστή της δράσης δεκάδων σωματείων, ενεργό και ζωντανό για να δυναμώσουν οι αγώνες μας, η οργάνωσή μας, τα συνδικάτα μας.

Ο δρόμος μας είναι δύσκολος και το γνωρίζουμε, αλλά αυτό μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο. Μας δίνει δύναμη, γιατί όπως είχε πει και ο Καζαντζάκης, «ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος, γιατί όταν όλα μοιάζουν εύκολα μάλλον σε έχει πάρει ο κατήφορος».

Δημήτρης ΜΑΡΜΟΥΤΑΣ
Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας

Η 6η Μάη, ημέρα ξεσηκωμού κατά των νέων αντεργατικών μεθοδεύσεων κυβέρνησης και εργοδοσίας

 

 

Η “1^η Μάη” για τους εργαζόμενους και τα ταξικά Συνδικάτα είναι ημέρα μνήμης, αγώνων και ξεσηκωμού..!

Μέσα σε αυτές τις σύνθετες και δύσκολες συνθήκες δεν ξεχνάμε ότι η 1η Μάη είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, δυναμώνουμε τον αγώνα μας για την προστασία της υγείας και της διασφάλισης των δικαιωμάτων μας, για να μην πληρώσουμε ξανά την κρίση του σάπιου συστήματος.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους όλων των κλάδων εργασίας.

 Με της υγείας που διεκδικούν προσλήψεις προσωπικού, υλικά, υποδομές για να μπορούν να μας προστατεύουν. Με τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, τα εργοστάσια και όλο τον κλάδο, για να διεκδικήσουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν..!

Με τους αγώνες μας, τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγου για το 8ωρο, της πρώτης πρωτομαγιάς το 1924, το Μάη του ‘36, τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής.

Το  Συνδικάτο Οικοδόμων Πάτρας & Συναφών Επαγγελμάτων,  θα είναι παρόν στο απεργιακό κάλεσμα του ξεσηκωμού για τις 6 Μάη, που απευθύνουν συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να αποτελέσει μέρα ταξικού αγωνιστικού γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς, κάλεσμα που ήδη περνάει με μεγάλη αποδοχή, από συνδικάτο σε συνδικάτο σε όλη τη χώρα.

Η φετινή Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις προηγούμενες. Φέτος, 135 χρόνια από την εξέγερση του Σικάγο για το 8ωρο, κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να νομοθετήσουν τη 10ωρη δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή, ως ένα ακόμα αντεργατικό εργαλείο για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Μαζί με την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, το φακέλωμα πρωτοπόρων συνδικαλιστών, τη μονιμοποίηση της τηλεργασίας, όλα μαζί συνθέτουν τον επόμενο γύρο της αντεργατικής επίθεσης, που συνοδεύει τα «καλωσορίσματα» των αστικών κομμάτων στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ.

«Στοίχημα», λοιπόν, για την εργατική τάξη, για τον λαό που υποφέρει, είναι η 6η Μάη να αποτελέσει ορόσημο κλιμάκωσης, ώστε ο Μάης να είναι «μήνας - φωτιά» για κυβέρνηση και κεφάλαιο, αν τολμήσουν να φέρουν το κατάπτυστο νομοσχέδιο που διαφημίζουν με κάθε ευκαιρία, πρίμο σιγόντο με τους «θα λογαριαστούμε  ΜΕΤΑ».

Σε μια περίοδο ολικής επίθεσης κατά της εργατικής τάξης και του λαού, όπου ένα χρόνο τώρα τα ταξικά συνδικάτα σε δύσκολες συνθήκες δίνουν ανένδοτους αγώνες, με κάθε τρόπο απέναντι σε εργοδότες, κυβέρνηση, μηχανισμούς καταστολής και το  παρακολούθημα τους, την εργοδοτική ηγεσία της ΓΣΕΕ,  που από κοινού επιχειρούν να επιβάλουν σιωπή νεκροταφείου και μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας.

Πρόσφατα, η Εργοδοτική ηγεσία της ΓΣΕΕ με προθυμία  εγκατέλειψε τον λήθαργο που  βρίσκονταν κατ’ εντολή του ΣΕΒ όλο το προηγούμενο διάστημα, καλώντας διαδικτυακή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής, για τον «εορτασμό της Πρωτομαγιάς», ώστε να κάνει για άλλη μια φορά πλάτες στις αντεργατικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και στη νέα ταξική επίθεση των εργοδοτών εις βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η κυβέρνηση και τα οικονομικά συμφέροντα, ανέθεσαν νέα εργολαβία στην εργοδοτική πλειοψηφία των «σειρήνων» της ΓΣΕΕ, να εκφυλίσει την εργατική Πρωτομαγιά.

Αρνήθηκε την πρόταση συνδικάτων και συνδικαλιστών από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για κοινή μέρα εορτασμού την 6η Μάη απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τις «ανατροπές του αιώνα» και ευθυγραμμίστηκε με τη θέση του υπουργείου για μέρα «εορτασμού» την Τρίτη του Πάσχα (!), «κολλητά» δηλαδή με τις αργίες των ημερών προκειμένου να καταργήσει τον χαρακτήρα της 1η Μάη και να την καταστήσει αναποτελεσματική κατ’ εντολή της κυβέρνησης και των εργοδοτών της..!

Η εκ νέου χυδαία επίθεση των εργατοπατέρων κατά τη χτεσινή συνεδρίαση της ΓΣΕΕ στα συνδικάτα, κατηγορώντας τα ότι «διασπείρουν τον ιό» με τις κινητοποιήσεις τους, πρέπει να πάρει απάντηση από τη μαχητική οργάνωση της απεργίας τις επόμενες βδομάδες. Οι εργαζόμενοί δεν είναι λωτοφάγοι..!

Οι εργαζόμενοι αγνοούν την προσπάθεια των εργατοπατέρων να τους εφησυχάσουν, λέγοντας τους ότι τάχα το νομοσχέδιο αργεί, αλλά και όταν έρθει «θα αξιολογήσουν... αν και εφόσον... χρειάζεται αγωνιστική απεργιακή απάντηση». Η ΔΑΚΕ μέσω του εκπροσώπου της ανέφερε πως "είμαστε υπέρ του διαλόγου. Μπορεί και να πείσουμε την κυβέρνηση". Με τέτοιους «διαλόγους» αυτοί αφαιρούν ένα, ένα τα εργασιακά δικαιώματα.

«Παροιμιώδης» είναι η δήλωση του Παναγόπουλου πως «οι αγώνες και οι διαδηλώσεις παίζουν με τις ζωές των εργαζομένων», αυτός ο «βολονταριστής» (κατά δήλωση του)  ξεπέρασε σε συκοφαντία και αθλιότητα ακόμα και τις πιο ακραίες και αντιδραστικές φωνές της κυβέρνησης. Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο, ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτές τις δυνάμεις που είναι στοιχισμένες με τα συμφέροντα της εργοδοσίας και των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Κάθε επιπλέον σωματείο, κάθε Συνδικάτο, κάθε Επιτροπή Αγώνα, κάθε Ομοσπονδία και Εργατικό Κέντρο που παίρνουν αγωνιστική απόφαση ενίσχυσης του απεργιακού μετώπου που ήδη διαμορφώνεται για τις 6 Μάη, είναι άλλη μια μαχητική απάντηση για λογαριασμό ολόκληρης της εργατικής τάξης, στέλνοντας το μήνυμα ότι ο λαός δεν το βάζει κάτω, παλεύει, διεκδικεί και οργανώνει την αντεπίθεση.

Από πέρσι μέχρι φέτος έχει συγκεντρωθεί πλούσια πείρα για την οργάνωση της πάλης μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας και της αντεργατικής επίθεσης που οξύνθηκε ακόμα περισσότερο. Η απεργία της 26ης Νοέμβρη, που οργανώθηκε κόντρα στις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, ήταν μία από αυτές τις μάχες, που μαζί με την καθημερινή ακούραστη δράση στους χώρους δουλειάς βάζουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη για την απεργία - σταθμό της 6ης Μάη.

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι και άνεργοι στις κατασκευές, δεν θα γίνουμε οι  σκλάβοι του 21ου αιώνα.

Η επίθεση που αντιμετωπίζουμε δεν αντιμετωπίζεται με μεταφυσικό τρόπο, με φρούδες ελπίδες και με αναστολές..!

Είναι ολομέτωπη επίθεση που στοχεύει να κάνει χειρότερους συνολικά τους όρους δουλειάς, αμοιβής και ασφάλισης.

Η πανδημία αξιοποιείται για να υλοποιηθούν όλα όσα απαιτεί το κεφάλαιο. Εμείς να δουλεύουμε απλήρωτοι, περισσότερες ώρες υπερωρίας και οι μεγαλοεργολάβοι να γεμίζουν τις τσάπες τους.

Καλούμε όλους τους οικοδόμους, τους εργαζόμενους στις κατασκευές, τους άνεργους να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας. Να δυναμώσουμε την προετοιμασία και να γιορτάσουμε απεργιακά, δυναμικά, μαχητικά την Εργατική Πρωτομαγιά, στις 6 Μάη, βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης μας τις δίκες μας ανάγκες και τα δικά μας συμφέροντα.

Δεν θα επιτρέψουμε να μετράνε οι λίγοι τα κέρδη τους με τις ζωές μας.

Ρίχνουμε όλες τις δυνάμεις για την επιτυχία της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα στις 6 Μάη.

Απαιτούμε εδώ και τώρα:

• Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο με τις «ανατροπές του αιώνα».
• Μέτρα για την προστασία της υγείας. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας. 
• Ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας.

Συνάδελφοι , η 1η Μάη είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και γιορτάζεται με απόφαση των εργαζόμενων, των συνδικάτων τους και όχι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών.

Η απαξιωμένη ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, θέλει να γιορτάσει μαζί με την κυβέρνηση την κατάργηση του 8ώρου, 101 χρόνια μετά την κατάκτησή του στην χώρα μας, το 1920. Εμείς λέμε όχι, είμαστε απέναντι σ’ αυτή την προδοτική τους προσπάθεια..!

Καλούμε όλους τους Οικοδόμους, τους εργαζόμενους και τους άνεργους στις κατασκευές να βρίσκονται την Πέμπτη 6 Μάη και ώρα 10:30 μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας να απαντήσουμε αγωνιστικά στο αντεργατικό νομοσχέδιο-έκτρωμα της κυβέρνησης που φέρνει τις ανατροπές του αιώνα, τιμώντας τους νεκρούς της τάξης μας..!